Samstag, 24. April 2010

Trzecie podejscie do wystawy...bo sie nie dlugo konczy.Pierwsze skoczylo sie calkowitym niepowodzeniem-w poniedzialki zamkniete. Drugie...hmmm obejrzalam,pochodzilam...jakis niedosyt zostal. Pogrzebalam w biografii autora i wrocilam...zeby jeszcze raz obejrzec-pod wrazeniem jestem. Kilka pystrykow by nokia (zakaz fotografowania) : Autoportret-ostatni przed smiercia






































Robert Mapplethorpe pracował przede wszystkim w studiu, praktycznie do końca swojej kariery. Główne tematy jego dzieł to kwiaty, szczególnie orchidee , sławy, w tym Andy Warhol, Deborah Harry, Richard Gere, Peter Gabriel, Grace Jones i Patti Smith; homoerotyzm i akty BDSM (łącznie z koprofagią) oraz akty klasyczne.

Wystawa prac Robeta Mapplethorpe'a, Lublana
Publiczną uwagę skupiła na sobie na początku lat 90. seria Portfolio X, kiedy została zawarta w The Perfect Moment, objazdowej wystawie ufundowanej przez National Endowment for the Arts. Portfolio zawiera kilka z najbardziej dobitnych zdjęć autora, wraz z autoportretem ukazującym byczy bat umieszczony w odbycie . Mimo tego że jego prace były regularnie wystawiane na sponsorowanych publicznie ekspozycjach, organizacje konserwatywne i religijne, jak American Family Association wykorzystały tą wystawę aby publicznie przeciwstawić się wsparciu rzadowemu dla tego, co nazywali "niczym więcej niż sensacyjną prezentacją obscenicznych materiałów".W rezultacie Mapplethorpe stał się dla obu stron znakomitą przyczyną amerykańskiej wojny kultur. Prezentacja The Perfect Moment w Cincinnati skutkowała odrzuconym oskarzeniem Contemporary Arts Center of Cincinnati i jego dyrektora, Dennisa Barrie, o "schlebianie obsceniczności".
Jego fotografie mężczyzn ciemnoskórych o tematyce seksualnej zostały skrytykowane jako wyzyskujace. Ta krytyka była przedmiotem pracy amerykańskiej artystki Glenn Ligon (Notes on the Margins of the Black Book). Ligon przeciwstawia kilka z najbardziej ikonowych prac Mapplethorpe'a o tej tematyce, zapożyczonych z publikacji z roku 1988 (Black Book), dołączając do tego krytyczne teksty sugerujące rasistowski podtekst jego twórczości.
za wikipednia





Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen